17 resultaten
Een duistere voorspelling leidde tot een uitzonderlijk plafond in Franeker. De wereld zou in 1774 vergaan, zo verkondigde een Friese dominee. Onzin, zei wolkammer en ‘boerenprofessor’ Eise Eisinga, en bouwde als bewijs in zijn huis een heus planetarium.
Of het waar is, weten we niet. Maar het verhaal wil dat er op een dag op het strand van Schiermonnikoog, dat zo breed is dat de duinen onzichtbaar zijn, vier mannen liepen. Het was winter en vanuit het noordoosten joeg een ijzige storm over het zand.
Of het waar is, weten we niet. Maar het verhaal wil dat er eeuwen geleden in de duinen van West-Terschelling een kasteel stond. Hierin woonde een jonge, mooie prinses, moederziel alleen. Al haar familieleden waren verdwenen op zee.
Of het waar is, weten we niet. Maar het verhaal wil dat Vlieland in de dertiende eeuw werd geregeerd door koningin Wanda, dochter van Wicholf de Sakser. Op het vorstenhuis rustte een vloek.
Of het waar is, weten we niet. Maar het verhaal wil dat er oostelijk van De Waal eeuwenlang sommeltjes leefden op Texel. Ze hadden daar hun eigen berg: de Sommeltjesberg. Daarop dansten deze aardmannetjes in het maanlicht.
In het kader van Ode aan het landschap ontmoeten dichters en lokale helden elkaar op een bijzondere plek in het Waddengebied. Elke ontmoeting mondt uit in een ode aan het Waddenlandschap. Deze ode gaat over Lauwersmeer.
In het kader van Ode aan het landschap ontmoeten dichters en lokale helden elkaar op een bijzondere plek in het Waddengebied. Elke ontmoeting mondt uit in een ode aan het Waddenlandschap. Deze ode gaat over Franeker.
De wintertijd is weer ingegaan, dus dat betekent dat het weer eerder donker wordt! Maar hoe donker wordt het tegenwoordig eigenlijk nog met al dat kunstlicht? Eén ding is zeker: nergens ervaar je de duisternis zo puur als in het Waddengebied.
