Oogsten en sorteren

Categorieën

Reis van de aardappel

Fase 3

In deze laatste fase kijken we naar twee verschillende processen: het oogsten van de aardappel én het sorteren. Voordat de producten worden geëxporteerd naar verschillende landen over de hele wereld, worden ze kritisch gecontroleerd door de boer. Hij of zij wil natuurlijk gezonde knollen kunnen leveren.

Oogst- en sorteerproces

De oogst van de aardappelen vindt meestal plaats na half augustus. Ze worden vervolgens bewaard in de bekende boxen of kisten, vaak duizenden kilo's tegelijk. De aardappelen worden vervolgens goed geventileerd om ze droog te houden. Om de schil namelijk goed hard te kunnen laten worden, moeten ze nog zo'n drie weken afrijpen. Wanneer je meteen begint met sorteren, wordt de kans groter dat de aardappelen beschadigen.

Het sorteerproces begint op de lopende band. Hier worden de aardappelen op grootte gesorteerd, aangezien sommige klanten specifieke wensen hebben. Vervolgens worden de aardappelen op rollerbanken nagekeken. Wanneer een aardappel goed omdraait, is het geschikt om te leveren. Draait de aardappel juist niet goed om, dan is de kans groot dat er wat mankeert. De aardappelboer wil natuurlijk altijd geschikte aardappelen leveren. Daarom worden ze extra gecontroleerd op schimmel. Wanneer ze niet goed bewaard zijn, is deze kans hierop ook groter.

Sorteerseizoen

Het sorteerseizoen duurt relatief lang. Het loopt van oktober tot mei. Nederlandse boeren telen zo'n honderd verschillende rassen voor bijna negentig landen, verspreid over de hele wereld. Ieder ras heeft voor z'n eigen specifieke klimatologische bestemming. Zo hebben de eerste aardappels in oktober vaak bestemmingen zoals Cuba of Midden-Oosten. De laatste aardappels vertrekken vaak naar Oost-Europese landen, waar de winter langer duurt.

Nederland land is dan ook nummer 1 van de wereld als het gaat om export van pootaardappelen. Een ongekende prestatie voor zo'n klein landje, met weinig hectares aan akkerbouw ten opzichte van andere Europese landen. Dit is onder meer te danken aan de kennis van de telers, handel én kwekers van nieuwe rassen.