Soloreizen Schiermonnikoog
“Ga je echt alleen?” vragen mensen me weleens. Jazeker! Al jaren trek ik er regelmatig in m’n eentje op uit, zowel in Nederland als daarbuiten. De Waddeneilanden blijven voor mij altijd een favoriet. Deze keer kies ik voor een korte soloreis van twee dagen naar Schiermonnikoog. Vanuit Lauwersoog pak ik de boot naar dit rustige, compacte eiland waar ik al sinds mijn babytijd kom. Het is een wat grauwe, winderige dag, maar dat mag de pret niet drukken.
Eiland verkennen per fiets
Zodra ik aankom in het dorp, huur ik een fiets – de fijnste manier om je op Schiermonnikoog te verplaatsen. Hoewel ik het eiland goed ken, voelt het toch steeds weer als een nieuwe ontdekkingstocht. Bij de VVV haal ik een informatiepakket op met leuke flyers, een krantje over het eiland, een verrekijker en een fietsroute:
Ik volg het pad langs de wadkant en fiets via schelpenpaden naar westelijke uithoeken. Onderweg kom ik langs een vogelkijkhut en bereik uiteindelijk de bekende rode vuurtoren. Alleen zijn voelt hier niet als alleen – de natuur, de ruimte en de rust houden me gezelschap. Het is heerlijk om nergens op te hoeven reageren. De stilte is een zeldzame luxe die me direct tot rust brengt.
Toch heb je – als je wil – zo contact. Een vriendelijk knikje of een praatje met andere fietsers of wandelaars is zo gemaakt. Maar het fijne is: niks hoeft.



Fietsen op Schiermonnikoog
Vanaf de vuurtoren fiets ik door richting het oosten, langs bunker Wassermann en naar het gebied bij De Kobbeduinen. Wat een indrukwekkend stuk natuur is dit. De kwelders zijn wijds, ruig en vol leven. Ik kom af en toe andere bezoekers tegen, maar verder heerst hier een weldadige stilte.
Bij het oude baken – vroeger een navigatiepunt voor schepen – neem ik even de tijd. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over het eiland. Daarna fiets ik met de wind in de rug terug naar het dorp. Onderweg verwonder ik me weer over hoe pittoresk het hier is: de Eilander huisjes, kronkelende straatjes en de charmante St. Egbert Kapel, het noordelijkste kerkje van Nederland.
De dag vliegt voorbij. ’s Avonds trakteer ik mezelf op een diner bij WadAnderz, een sfeervol restaurant in de passantenhaven. De zon zakt langzaam weg achter het eiland en ik geniet in stilte van het eten, het uitzicht en mijn eigen gezelschap.



Dag 2 : Bosbaden
De ochtend begint met iets bijzonders: ik ga bosbaden onder begeleiding van een natuurgids. Deze Japanse praktijk draait om bewust vertragen en je zintuigen openen voor de natuur. We wandelen door het bos, staan stil, voelen, ruiken, proeven zelfs. Marijke – onze gids – vertelt met enthousiasme over de omgeving.
Wist je dat je thee kunt zetten van dennennaalden? En dat de geur van sparren rustgevend werkt? We lopen zelfs een stuk op blote voeten, om echt contact te maken met de aarde. Het voelt misschien wat onwennig in het begin, maar naarmate we verder gaan, merk ik hoe ontspannen ik word. Alsof het bos me meeneemt in een ander tempo.


Lunchen bij Noderstraun
Na de wandeling plof ik neer bij strandpaviljoen Noderstraun. Hier, pal aan zee, eet ik een lichte lunch terwijl ik uitkijk over het uitgestrekte strand. Het is een moment van pure ontspanning. Daarna slenter ik nog even door het dorp en neem ik langzaam afscheid van het eiland.
Alleen op Schiermonnikoog voelde ik me volledig op mijn plek. De rust, de ruimte en het natuurlijke ritme van het eiland geven me energie. Even geen prikkels, geen plannen – alleen zijn en volledig aanwezig in het moment. Deze soloreis smaakt absoluut naar meer.

Meer inspiratie
-
Schiermonnikoog
-
Download gratis e-book soloreizen