Slijten op het wad
Categorieën
-
De Wadmeester
vertelt...
“Dwalen kan een doel zijn,
Maar ook zonder dat,
Kan pierewaaien waarde hebben,
Ook al heb je er niets aan gehad”
Deze tekst van Daniël Lohues staat te lezen op mijn oude wadloopstok. M’n trouwste vriend die mij op het wad door menig verraderlijke geul en slikveld hielp en altijd aan mijn zijde stond. Verleden jaar startte ik met het organiseren van WadExpedities. Een mooi alternatief voor wadlopen waarbij - naast de Waddenzee - ook de Noordzee een belangrijke rol speelt. Een tocht die voor iedereen leerzaam is en waaraan iedereen kan deelnemen. “Een nieuwe tocht met nieuwe avonturen verdient een nieuwe wadloopstok", dacht ik. Die nieuwe wadloopstok kwam er. En zo ook een nieuwe tekst. Een tekst die naast de Waddenzee ook prima bij de Noordzee past. Het is een zin van de schrijver Thomas Mann die - net als ik - een groot liefhebber is van ‘de zee’. “De zee is geen landschap, maar de beleving van de eeuwigheid”. Een wonderschone zin die in fraaie sierletters mijn nieuwe stok siert.
"Ik mis m’n oude wadloopstok"
Maar hoe wonderschoon deze zin van Thomas Mann ook is… Ik mis m’n oude wadloopstok. Het blijkt ook bij wadloopstokken het geval: trouwe vrienden zijn niet in te ruilen, die moet je koesteren. Dit gevoel werd dubbel onderstreept toen mijn oude leermeester Koos verleden week met mij meeliep naar Schiermonnikoog. Ik pikte Koos op bij zijn huis en samen reden we naar Lauwersoog. Bij het uitladen van de auto pakte ik als laatste onze wadloopstokken uit de auto. Stokken van twee meter die vanaf de hoedenplank tot aan de bijrijdersstoel reiken. Ik zet de stok van Koos eens naast die van mij. 2 meter is de stok van Koos allang niet meer. Er is zeker 11 centimeter in loop der jaren door het Wad afgesleten.
Fancy gadget
Waar mijn nieuwe exemplaar aan alle kanten glimt en loopt te pronken met mooie woorden, heeft de wadloopstok van Koos de meeste verf in de voorbije jaren verloren. Sporen van talloze tochten. Tochten die ze, als trouwe vrienden, met elkaar hebben beleefd. Bij het zien van deze twee wadloopstokken was het overduidelijk en begreep ik mijn gemis naar mijn oude stok. Het is niet gewoon ‘2 meter stok’ of een ‘fancy gadget’. Ergens in de schuur moet hij staan, aan de kant gezet. Ik beloof hardop in mijzelf dat tijdens de volgende tochten mijn oude trouwe wadloopstok weer meegaat. En hoop dat we samen langzaam millimeter voor millimeter slijten tijdens onze talloze tochten over het wad.
En heel eerlijk: hoe wonderschoon de tekst van Thomas Mann ook is, ik vind de tekst van Daniël Lohues eigenlijk mooier. Dit is waarom ik het wad op ga. De ultieme vrijheid. Of ik nu ga wadlopen of ga strandjutten langs de Noordzee… “Dwalen kan een doel zijn, maar ook zonder dat, kan pierewaaien waarde hebben, ook al heb je er niets aan gehad”. Vanavond speelt Daniël Lohues in Leeuwarden en ik ben erbij. Zonder wadloopstok. Maar wel met het geruststellende besef dat mijn trouwe vriend dit weekend weer meegaat het wad op om samen langzaam te slijten.
Casper Meinders | De Wadmeester
De Wadmeester vertelt... - Ontdek hier de andere lessen van De Wadmeester
-
Terug van weggeweest
Terug van weggeweest
Het is zaterdagochtend. De koffie loopt en een dik plak Groninger koek ligt al klaar naast een nu nog lege mok met de tekst ‘Oost, West, Wad best’ erop. Ik ben vroeg opgestaan om een speciale Wadexpeditie voor vogelaars voor te bereiden.
-
Een warm nest in ijskoud zeewater
Een warm nest in ijskoud zeewater
Het is maart en al is het buiten nog koud, toch hangt de lente aan alle kanten in de lucht. Vanaf mijn keukentafel zie ik de boeren in de polder druk in de weer om de grond klaar te maken voor hun gewassen. In de tuin zijn de vogels veel drukker.
-
Nachtbrakers van de zee
Nachtbrakers van de zee
Wanneer ik op een school de vraag ‘wie kent er een paar echte nachtdieren’ stel, gaan vrijwel direct alle vingers van de kinderen de lucht in. Wanneer ik de vraag opnieuw stel, maar dan gericht op voor zeedieren gaan er veel minder de lucht in.
-
De Wadmeester vertelt...
De Wadmeester vertelt...
De titel van deze column stond in een review die ik deze week per mail ontving van een deelnemer van onze WadExpedities. Een groot compliment na een mooie dag samen met zijn familie op het Wad.