Risico’s, erecode en nuchter verstand op de Waddenzee
Categorieën
Wadlopen klinkt vertrouwd, maar veilig wadlopen is iets anders dan een lange strandwandeling. De Waddenzee verandert elk uur: de wind draait, het zicht valt weg, de bodem verschuift. Slib draagt óf houdt je juist vast. In deze blog kijken we naar de risico’s van wadlopen, de Erecode voor Wadliefhebbers en waarom lopen met een wadloopgids geen luxe is maar een must. Zodat de liefde voor het Wad samenvalt met verantwoordelijkheid.
Waar het misgaat
Eind juli bleef een kind tot aan zijn nekje steken in het slib bij Peazemerlannen, nabij Moddergat. Eerder kwamen twee mannen vast ter hoogte van herstelde rijshoutdammen in de kwelder van Wierum. Dit jaar belde een vrouw 112 omdat ze niet meer loskwam. Een andere wandelaar kreeg midden op het Wad een hartaanval; hulp duurde te lang. Feiten die schuren — en juist daardoor helder maken wat het Wad is: een dynamisch terrein met vensters tussen eb en vloed, verraderlijk slib en afstanden die langer voelen dan op de kaart. Beheerders willen de kust niet dichtzetten met borden. Begrijpelijk, want veel startpunten zijn met gebiedskennis prima te belopen. De realiteit blijft: zonder kennis groeit de kans op problemen, met een wadloopgids daalt die aanzienlijk. Zoals in de bergen dicteert het terrein het tempo — niet je horloge, niet je planning, en zeker niet je foto. En juist daar begint het besef: veilig wadlopen gaat niet alleen over jezelf, maar ook over het gebied dat je betreedt.
Erecode: wat telt op het Wad
De Erecode voor Wadliefhebbers werkt als kompas. Wie afstand houdt tot vogels en zeehonden, ziet meer en stoort minder. Honden aan de lijn voorkomt een schrikreactie in een broedkolonie of op een rustplaat. Activiteiten horen binnen aangewezen zones; daarbuiten lijdt de natuur eronder. Afval blijft niet achter. Sporen ook liever niet. Donkerte en stilte krijgen ruimte; het Wad leeft in ritme, niet in rumoer.
Dat alles klinkt eenvoudig en voelt logisch. Toch vraagt het bewuste keuzes, telkens weer. Niet omdat het moet, maar omdat het gebied erom vraagt. De Erecode groeit mee met het Wad en helpt problemen voorkomen, zodat we het gebied achterlaten zoals we het aantroffen: levend, kwetsbaar en ruim. Goede voorbereiding hoort daarbij — uit respect voor de natuur én voor elkaar.
Voorbereid is normaal, niet overdreven
In Noorwegen staat niet bij elke bergrand een hek. Wel staat er wat je nodig hebt. Fit zijn. Weer checken. Tijd nemen. In Canada hangen briefjes over beren. Rustig, duidelijk, bruikbaar. Het Wad vraagt hetzelfde nuchtere gedrag. Getij, zicht, slib, vermoeidheid: het telt op. Een kwartier later weg, een uur eerder water. Ondernemers kunnen helpen met een kaartje bij de balie of een zin in de bevestigingsmail. Niet belerend, wel dienstbaar.
En voor veel tochten is een wadloopgids de vanzelfsprekende keuze: iemand die het gebied leest terwijl jij kijkt. Zo blijft er ruimte voor avontuur, zonder de realiteit uit het oog te verliezen — precies wat het Wad verdient.
Deze blog is gemaakt in samenwerking met Rijkswaterstaat.
Hun inzichten en praktijkvoorbeelden hielpen mee om dit verhaal te schrijven.