Wadlopen

Waar het misgaat

De voorbeelden kennen we helaas ook. Eind juli bleef een kind tot aan het nekje steken in het slib bij Peazemerlannen, nabij Moddergat. Eerder kwamen twee mannen vast bij herstelde rijshoutdammen in de kwelder van Wierum. Dit jaar belde een vrouw 112 omdat ze niet meer loskwam. En er was een wandelaar die midden op het Wad een hartaanval kreeg; hulp duurde te lang.

Het zijn heftige momenten, maar ze wijzen vaak naar dezelfde oorzaak: het Wad wordt onderschat als “wandeling”, terwijl het in werkelijkheid meer lijkt op een tocht door terrein dat steeds verandert.

Wat zit er meestal achter?

• Bodem die anders is dan je oog zegt. Slib kan dragen, maar kan ook zuigen. Dan kost elke stap ineens tijd en kracht.

• Tijd die sneller wegloopt dan je denkt. Getij is geen achtergrond, het is de klok waar alles op draait.

• Afstand en inspanning. Op slik loop je anders dan op zand. Vermoeidheid komt eerder, tempo zakt sneller.

• Hulp is niet dichtbij. Je bent niet “even van het pad”. Je bent op een plek waar je alleen met planning komt — en waar redding tijd kost.

Het goede nieuws: dit is allemaal te voorkomen, zónder dat wadlopen een ingewikkeld project wordt. Het begint met één simpele switch in je hoofd: niet denken in kilometers, maar in omstandigheden.

En precies daar komt de wadloopgids in beeld. Niet als luxe, maar als iemand die het gebied leest terwijl jij kijkt. Die weet waar de bodem betrouwbaar is, waar geulen liggen, hoe de wind het water opjaagt, en wanneer je nog ruimte hebt in je tijdvenster. Dat maakt de tocht niet alleen veiliger — het maakt ’m ook rustiger.