Het jongste én grootste van de Nederlandse Waddeneilanden: Texel, eiland van polders en vogels, waar de duinen Nationaal Park zijn en waar in de Gouden Eeuw de handelsschepen naar de Oost hun reis begonnen.
Veel verschillende landschappen en geen kunstmest. Het geheim achter de superrijke flora van Texel. Zoete en zilte soorten zetten de duinen, polders en kwelders van het Waddeneiland in kleur. Vanaf mei bloeien talrijke orchideeën. Bescheiden, zoals de zeer zeldzame groenknol- en de grote keverorchis, uitgelaten als de harlekijn of opvallend zoals de bijenorchis. In de nazomer imponeren de zilte pioniers door de kwelders bloedrood te kleuren. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon naar Texel komen voor de vogels.
Meer over het werelderfgoedOp de zuidpunt van Texel bevinden zich een aantal kleine gebiedjes met prachtige namen zoals onder andere de Kreeftepolder,...
Langs de Mokbaai naar de Geul, door de duinen via het Vlak naar Paal 9 over het strand naar de Horsvlakte en tussen de Horsmeertjes...
De verwoestende Allerheiligenvloed van 1170 sloeg Tessel los van het vaste land. In de 17de eeuw wisten de bewoners hun eiland te verbinden aan het Eijerland, ooit onderdeel van Vlieland, maar in de 13de eeuw losgeslagen. Met zandvasthoudende planten, verbreedden de Tesselaars het strand en de duinen, tot een zanddijk naar het Eijerland kon worden aangelegd en de twee eilanden één werden.
Achter de dijk polderden de bewoners land in. De polders Waal en Burg waren begin 17de eeuw het eerste land dat definitief op de zee werd veroverd. In de 19de volgden De Eendracht, de Prins Hendrikpolder en Het Noorden. Daarmee had Texel in grote lijnen zijn huidige vorm, al blijft de dynamiek van De Wadden die continu veranderen.
Meer over het watererfgoed
